“Seni seviyorum”, “Seni seviyorum” , “Seni seviyorum”... Ne
kadar romantik, duygusal, anlamlı... Söylenmesi, yazılması, çizilmesi... Oysaki
ağızdan çıktığı anda, kelimelere dönüştüğü anda değerini yitiren birşey
olduğunu farkettiğinizde acaba sevmekten de vazgeçer miydiniz? Elbette
vazgeçmezdiniz. Çünkü sevmek “içten” gelen bir şeydir..
Peki içtenlik nedir? Tomurcuk kırıldığında çiçeğe dönüşür.
Kalp kırıldığında hislere. Çiçek ise kırılmaz. Kırılan tomurcuktur ve iyi bir
amaç uğruna olur bu. Şimdiye dek sevmek olarak düşündüğünüz şey sevgi değildi.
Gerçek sevgide kalp kırıklığı yaşanmaz. Kalp kırıklığı sadece ve sadece
isteklerin, beklentilerin, umutların kırıklığıdır.